Avignon

Avignon

Bonjour! Wij zijn weer naar ‘La douce France’ vertrokken.

Na ons prettige verblijf in Dijon zijn we naar Avignon, het zuiden van Frankrijk gereden.

Voor ons de eerste keer, we waren dan ook heel benieuwd naar onze slaapplek.

Wat een verrassing! Het adres was vlak naast de rivier de Rhone, in een grote woning met een prachtige tuin.

Vanuit ons verblijf liepen we over een brug in 9 minuten naar de prachtige stad Avignon. Er is nog een brug die over de Rhone loopt maar halverwege kun je niet verder want de stroming van het water heeft de brug verwoest en meegenomen. Deze oude romeinse brug is nu een toeristische attractie geworden.

Avignon heeft 90.000 inwoners en heeft een oude kern met stadsmuren. Midden in de kern staat het paleis van de paus. Er verbleven hier in de loop van de tijd 9 pauzen. Het is een enorm complex waar kardinalen en koningen te gast zijn geweest.

In de periode van 1309 tot 1377 zetelden de pausen in Avignon en niet in Rome. De aanleiding hiervoor was de verkiezing van de Franse paus Clemens V. De Franse koning Filips IV wilde graag meer invloed in Europa en overtuigde daarom de paus om in Avignon te gaan wonen, vanwege de onrust in Rome. Het paleis is prachtig om te zien. Met een tablet zijn we trap op, trap af gegaan en hebben we gewandeld door alle vertrekken van de paus. Ik heb zelfs in zijn slaapkamer gestaan die nog redelijk in tact was. Via de tablet kregen we informatie en zag je ook hoe het ooit is geweest, heel mooi, wat een techniek, gaaf! Bij de zetel van de paus zijn we tegen de muur aan gaan staan en voelden we allebei de macht en een sterke energie, een heel aparte ervaring!

Het is leuk om door deze oude stad te wandelen. Het heeft mooie chique winkels, veel restaurants en een goed sfeertje. Ik kom zeker een keer terug!

De volgende dag gingen we opweg naar Arles, een klein uurtje rijden vanaf Avignon. Ik had een woonboot geboekt net buiten de historische stad en het leek me romantisch, avontuurlijk en praktisch om er te verblijven. Auto dichtbij, lekker rustig en direct aan fietspaden.

Het idylische plaatje veranderde echter in een horrorfilm!

We kregen een heel lange routebeschrijving via de mobiele ap met de mededeling dat zijn dochter er zou zijn en ook een heel aardige hond. Welnu na een uur zoeken was het toch de boot aan het eind van de weg waar we via een fietspad uiteindelijk konden parkeren. Geen meisje of hond te zien en op de woonboot hing was aan een droogmolen, ook stonden er diverse fietsen. Het geheel zag er rommelig en overwoekerd door bamboe, uit. Geen sleutelkastje te vinden, wat nu? Uiteindelijk kwam er een jong meisje hijgend aangefietst, de dochter. Ze ging ons voor naar binnen maar wat een tour zeg! Je moest langs een smalle richel, strak langs de boot naar binnen. Het was oppassen dat je het water niet in ging. Het meisje opende kleine deurtjes die naar een donkere, zeer warme kajuit leidde. Vreselijk! We keken elkaar aan en we hoefden niet lang na te denken….er was maar een optie…met gierende banden zijn we weggereden en hebben gelukkig in Arles iets goeds gevonden!

Dit ging ook niet zonder slag of stoot want onze auto staat nu ergens in de stad in een prive garage waarbij ik tig keer moest steken om erin te komen. Pfff…., de dag afgesloten bij een lokaal restaurant en daar heerlijk gegeten met een lekker wijntje….wat een dag!