Afscheid van een bijzondere tijd...
Blijf op de hoogte en volg ivonne
20 Augustus 2021 | Frankrijk, Montpellier-de-Médillan
Afscheid
Afscheid nemen, loslaten....,mooie woorden maar hoe doe je dat?
Ik weet de kern waar ik afscheid van neem en dat zijn de verhalen die ik verbonden heb aan mijn hart. Ieder moment wat ik beleefd heb, ding dat ik gekocht of gekregen heb met betrekking tot dit huis heeft een verhaal. Soms mysterieus dan weer mooi, ontroerend, lief en ook genereus.
Tante Marijke met haar oranje warme wollen deken, ome Matthijs met zijn zelfgemaakte keuken, de tuinstoelen, theedoeken, sladroger en wat al niet meer van mijn moeder. Alles is met dankbaarheid gebruikt. En natuurlijk alle inzet en spullen die ik gekregen heb van broer Ronald en Ineke. Zonder hen waren we nooit aan dit avontuur begonnen, om een eigen huis dat al 16 jaar verborgen lag in de bergen te gaan zoeken en bewonen!
Wat is het een avontuur geweest om het huis bewoonbaar en gezellig te maken. Een heel proces van een lach en een traan, frustratie en dankbaarheid. Zonder onze Poolse vriend Jozef die de basis van het huis gerepareerd heeft en Ronald met zijn enthousiasme was alles anders gegaan. Jozef met zijn grijns als hij weer wat gerepareerd had ‘beter als nieuw’ ,zei hij dan of ‘Tsja, wat moet dat moet’...
Ook de hulp van vrienden zoals Henk onze bridgemaat die een relais aanbracht in alle lampjes zodat we deze niet meer met een lange stok moesten aantikken. Wat heerlijk, gewoon een lichtknopje aanraken en het licht springt aan! Alle hulp met lekke banden en het water....te veel om op te noemen. Wij weten dat het zonder hen niets was geworden want we zijn tot de conclusie gekomen dat we totaal ongeschikt zijn om hier te zitten. We hebben hier al de hele vakantie grappen overgemaakt naar elkaar als er weer eens iets mis ging zoals bij de waterpomp machine waarbij het dopje nog niet vast zat en we allebei zeiknat werden van de enorme waterstraal die er uit kwam. Ongeschikt. Zoals we vaak benoemd hebben...’We hebben wel spullen maar zijn niet handig’, hi hi. Toch zijn we het aangegaan en hebben we ervan genoten. De bijzondere gesprekken met vrienden en familie. Het gevoel van nietig en toch een te zijn met de natuur.
Sterrenflixen ipv netflixen...
Het luisteren naar geluiden, zijn het de takken, dieren of fluisterende stemmen?
Het in een bubbel zitten buiten de tijd waar verschillende tijden van verleden en heden in elkaar vloeit. De kern van bewust-zijn.
Het is goed zo, we gaan mee met de flow en dragen het over aan de nieuwe eigenaar. We gaan een nieuwe fase in waarbij er andere mooie momenten zullen zijn. Met zout, salie en een kaars hebben we samen een afscheidsritueel gedaan voor onszelf, het huis en de nieuwe bewoonster. Doordat ik het geaccepteerd heb dat het goed is, heb ik het ook losgelaten. Als ik tot mijzelf wil komen weet ik dat ik altijd in gedachten naar deze unieke plek terug kan keren...
Met een traan, maar hart vol dankbaarheid hebben we de berg (zwaar beladen), in een stofwolk verlaten...
Salut,
Ivonne
-
21 Augustus 2021 - 08:57
Karin :
Hé lieve vriendin, wauw, wat prachtig beschreven en ik pink een traantje met je mee! Het is ook echt een hele bijzondere plek! De herinneringen zitten in je hart en dat is de allerbeste plek ever. Goede reis terug. En ik knuffel je!! Liefs -
21 Augustus 2021 - 11:12
Manda :
Lieve Ivonne,
Wat mooi en ontroerend geschreven!
We wensen jullie een goede reis!
Liefs,
Georges en Manda. -
21 Augustus 2021 - 15:49
Sander:
Mooi en waardig afscheid zo te horen, goede reis naar huis -
21 Augustus 2021 - 18:34
William Domenech:
Lieve lieve schatten, mooi en ontroerend verhaal! Geniet nog even en een goede terugreis! De herinneringen zullen er altijd zijn! X -
22 Augustus 2021 - 13:50
Tonia :
Hallo Ivonne ik kwam even tot rust en dat had ik weer even nodig jullie zijn waarschijnlijk al weer thuis en geschenken door de jaren heen gekregen weer opgeborgen voor misschien weer een ander leuk huis ik hoop dat ik dat nog mee kan maken veel liefs Tonia -
22 Augustus 2021 - 18:44
Mirelle :
Mooi! Ik ben heel dankbaar dat ik met mijn meiden en Jordy een bezoek heb mogen brengen aan dat bijzondere plekje boven op de berg. De gesprekken waren fijn en de klankschaalsessie en de de kaboutervrienden van een verfje voorzien waren uniek en heel bijzonder. De schommel tussen de bomen zal ik ook nooit vergeten.
Mooi wat je ook schrijft over loslaten, ik vind het altijd super lastig en afscheid nemen is al helemaal niet mijn ding -
23 Augustus 2021 - 20:14
Jörgen :
Lieve Ivonne & Karel,
Prachtige belevenissen hebben jullie ons mee laten genieten. Het was een groot avontuur voor jullie beiden. Met veel plezier heb ik altijd jullie schrijfsels gelezen. Mooi hoe je er afstand van kan nemen en het overdraagt aan de nieuwe eigenaresse. En zoals je al schrijft Ivonne: in gedachten kan je altijd terug naar deze voor jullie bijzondere plek.
Alle liefs (ook namens Corinne)
Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
