De kunst van het niets doen

De kunst van het niets doen…

Eindelijk weet ik weer wat ont- spannen is, dit heeft ongemerkt lang geduurd. Ik probeer in de modus van ‘wu wei’  te blijven van de filosoof Lao- Tse. Wu wei betekent zo iets als; niet ingrijpen, het laten gebeuren…

Ons motto is ook deze vakantie; Ieder z’n meug oftewel ieder doet het op zijn manier…

Vind het best moeilijk om mij geen zorgen te maken over wat er om mij heen gebeurt, met mijn dierbaren en ellende in de wereld. Voel me verantwoordelijk en betrokken. Waar ligt mijn grens? Blijft een dingetje maar maak vorderingen, al blijft het lastig om bv:

Niets te zeggen tegen mijn Thaise buurman in zijn vissershuisje, dat hij zijn bestelling eens uit moet pakken zodat de piepschuim verwijdert kan worden. Zijn haan en z’n dame eet er iedere morgen van, ik zie dit met lede ogen aan. Heb het aangekaart bij een Thai die vervolgens zegt; Ik ga dit niet zeggen want dan zegt mijn buurman ‘wat gaat jou dat aan het zijn mijn kippen’. Dit is de Thaise cultuur heb ik mij laten vertellen. Ieder voor zich en vooral niets zeggen want dat is vernederend. Het schattige kippenstel gaat dood maar wu wei. Het piepschuim waait door de jungle richting de zee en is schadelijk voor de natuur en de diertjes maar he wu wei…

Ik raap nu alleen plastic en glas op uit het zand als ik er zin in heb en niet meer omdat ik me verantwoordelijk voel. 

Ik onderneem actie als ik er echt veel last van heb en anders…wu wei.

Dit maakt dat ik me een stuk meer relaxter voel en meer in het moment zit. 

Ik hoef niets en de wereld draait ook door zonder mij…

We ploffen iedere dag letterlijk achterover in ons strandstoeltje om er vervolgens heel de dag niet meer uit te komen…

We zijn bezig met wat we gaan eten en als er iets gebeurt waarbij we een wenkbrauw optrekken dan zeggen we al gauw…Ieder zijn meug of wu wei!

Heb wel even geschokt gekeken naar een ouder stel dat naast ons zat op het strand. Zij waren onderuit gegaan met hun scooter. Vreselijk! Het deed me denken aan de videoclip van Michel Jackson ‘Thriller’. Ze zaten als halve mummies in hun stoel! Helemaal in het gips en verband. Ik vond het zo erg voor ze dat ik er de slappe lach van kreeg. De man stond ook een keer in onze kamer toen wij op ons balkon zaten. Helemaal wappie, vergiste zich in de kamer, waarschijnlijk door de pijnstillers. We zijn nog alerter geworden op de scooter maar gaan er wel opuit.

We hebben heerlijk genoten hier en zijn volledig tot rust gekomen, top!

Lekker eten, lieve mensen, massages, wit zand, taichi en daarna zwemmen, lezen, wandelen langs de vloedlijn en een warm zonnetje afgewisseld met een tropisch buitje.

Nog een paar dagen op dit eiland daarna naar het eiland koh Samui voor twee nachten en dan… toch echt weer naar huis…

En…

Hopelijk thuis verder genieten…

Gezellig kaarten met een glas whiskey, in de ochtend taichi en vooral…GEEN ZORGEN MAKEN!

Wu wei en ieder z’n meug…;-)

Liefs,

Ivonne