Zen tijd

Zen-tijd...

Ondanks dat we bijna geen mensen zien is ons gebied tot code oranje benoemd! Veel markten zijn afgezegd en iedereen draagt een mondkapje in het dorp. Afstand houden doen de Fransen niet en als ze aan de bar zitten gaat het mondkapje af.Tsja....Zelf zijn we lekker bezig in en om ons huis. We hebben het pad ontdaan van stenen en bramen en takken weggeknipt. Een grote tak van een kastanjeboom vlakbij ons huis hebben we samen weggezaagd. Vanuit een niet stabiele posite met een lange afstandzaag van 2 meter valt het niet mee...pff nu maar hopen dat de zwijnen wegblijven rondom het huis, ze wroeten namelijk in de grond, opzoek naar kastanjes.

De bladeren zijn uit de dakgoot en mijn tuintje met kruiden en rozen staat er weer mooi bij :-)

Laatst kwam er een leger helicopter heel laag overvliegen. Een enorm geluid! In mijn enthousiasme begon ik te zwaaien naar de piloot en toen kwam hij terug en begon te circelen boven ons huis. Oeps, dacht eerst dat hij verderop zou gaan landen maar gelukkig vedween hij uiteindelijk over de bergen...

Buiten het enorme kabaal van de helicopter is het hier verder heel stil. Je hoort de wind aankomen rollen en we horen soms gekke vogelgeluiden. Ook zien we vlinders in allerlei kleuren. Kleine witte vlinders gaan graag op ons zitten, transformatie? Zou zomaar kunnen hi hi ;-)

In de nacht maakt het niet uit of je ogen open of dicht zijn, zo donker is het hier!

En dan de stilte...je hoort alleen je bloed ruisen of soms een muisje wandelen op zolder.

Het rommelen rondom ons huis hebben we afgewisseld met lekker uit eten gaan.

Ook zijn we gaan golfen en hebben ons zelf getracteerd op een taartje in Lamalou les-Bains, een klein spadorpje hier vlakbij.

Vandaag zwaar beladen vertrokken naar het dorp. De bedoeling was om de banden meer lucht te geven en dan door te rijden naar Dijon. Het liep anders...

Een Voorband had toch wel een grote scheur en Pierre, onze garage man keek bezorgd.Hij en zijn zus, eigenaren en inmiddels garage vrienden vanwege jaarlijks bezoek, vonden het veiliger om nieuwe banden erom heen te doen. Nee he...alles uitladen om sleutelset te pakken, zucht. We hebben lang gewacht in het park op de nieuwe banden en toen konden we eindelijk vertrekken!

We hebben van de nood een deugd gemaakt en zijn in Montpellier gaan slapen en heerlijk gegeten bij L’entrecote. Toch een beetje ons 15 jarig jubileum gevierd...

Karel is blij met zijn stoere vrouw. Heb band verwisseld, boom omgezaagd en achteruit gereden in de bergen toen er een tegenligger kwam. 

Al met al een rustige en wederom bijzondere tijd gehad met nieuwe ervaringen!

Morgen naar huis rijden met een veiliggevoel...

Bisous

Ivonne